14 maja 1796 Pierwsze szczepienie przeciwko ospie
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Historia Anglii
- Kategoria: Kartki z kalendarza
Kiedy Jenner był jeszcze studentem medycyny zauważył, że mleczarki mające kontakt z krowami chorymi na krowią ospę (inaczej zwaną krowianką) powodującą powstawanie pęcherzy na wymionach, często zarażają się od zwierząt. Choroba ta przebiegała jednak u nich prawie bez objawów a po jej przebyciu kobiety zyskiwały odporność na ospę prawdziwą, której objawami były liczne wyrzuty na skórze i zagrażająca życiu wysoka gorączka. 14 maja 1796 Jenner pobrał niewielką ilość cieczy znajdującej się w pęcherzu chorego zwierzęcia i wstrzyknął ją pod skórę ośmioletniego chłopca, Jamesa Phippsa. W miejscu wstrzyknięcia na skórze pojawił się pęcherz ale chłopiec podobnie jak mleczarki zyskał odporność na ospę, co zostało udowodnione przez wystawienie go na kontakt z chorującymi dziećmi. Metoda Jenner'a szybko zyskała uznanie pośród lekarz w całej Europie i wkrótce zaczęto obserwować lawinowy spadek liczby nowych przypadków ospy prawdziwej. W ciągu następnych lat szczepionka była cały czas ulepszana. Do roku 1970 międzynarodowy program szczepień prowadzony przez WHO (World Health Organization) pozwolił na całkowite zwalczenie choroby na całej kuli ziemskiej.
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
