20 kwietnia 1689 Oblężenie Londonderry

Szczegóły: Nadrzędna kategoria: Historia Anglii; Kategoria: Kartki z kalendarza

Jakub II, do niedawna jeszcze król Anglii a tamtego dnia już tylko uzurpator i podżegacz toczył wtedy walkę o odzyskanie tronu. Rok wcześniej Jakub, który był wyznania katolickiego, został pozbawiony władzy przez swoją protestancką córkę Marię i jej męża Wilhelma Orańskiego. Ten zamach stanu odbył się bez jednego wystrzału i został później nazwany Chwalebną Rewolucją (Glorious Revolution).

Po tym upokorzeniu Jakub uciekł do Francji i tam uzyskał pomoc wojskową. W 1689 wylądował wraz z armią w Irlandii mając nadzieję, że przyłączą się do niego jego katoliccy zwolennicy. Zrazu odniósł sukces - pod naporem jego armii pod koniec marca upadł Dublin.

W kwietniu Jakub wyruszył na Londonderry, gdzie schronili się protestanccy wrogowie byłego króla. 20 kwietnia wojska Jakuba, otoczywszy uprzednio tę dobrze umocnioną twierdzę, rozpoczęły bombardowanie miasta za pomocą ciężkich machin oblężniczych. Atak spowodował duże straty gdyż bomby zapalające powodowały pożary, które powiększały i tak już duże straty ludności cywilnej. Jednak pomimo tego i następnych ataków miasto opierało się a jego słabo zaopatrzeni obrońcy dawali radę atakującym raz po raz żołnierzom Jakuba II. Ducha obrońców podtrzymywał także George Walker, charyzmatyczny gubernator miasta, który był jednocześnie anglikańskim kaznodzieją. Wygłaszał on płomienne kazania, które inspirowały ludność do zaciętego oporu. W końcu 1 sierpnia, po 105 dniach szturmu, zrażony niepowodzeniami Jakub zdecydował o odstąpieniu od murów miasta.

Jedenaście miesięcy później Jakub doznał ostatecznej porażki z rąk Wilhelma i Marii, których wojska pokonały armię Jakuba w bitwie pod Boyne we wschodniej Irlandii. George Walker, wsławiony obrońca Londonderry, zginął podczas tej bitwy.

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.