31 grudnia 1775 Amerykanie pokonani przez brytyjskich obrońców Quebeku
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Historia Anglii
- Kategoria: Kartki z kalendarza
2 grudnia 1775 wojska amerykańskich Patriotów pod dowództwem generałów Benedicta Arnolda i Richarda Montgomery'ego spotkały się na przedmieściach Quebeku. Od władz miasta zażądano natychmiastowego poddania się. Gubernator Quebeku Sir Guy Carleton odmówił spełnienia tych żądań i 9 grudnia Amerykanie rozpoczęli ostrzeliwanie miasta. Obrońcy nie pozostawali im dłużni i wkrótce wytoczyli działa na mury miasta i zaczęli odpowiadać ogniem tak skutecznie, że wyłączyli z walki kilka baterii nieprzyjaciela. w tej sytuacji amerykańscy generałowie powzięli 30 grudnia decyzję o bezpośrednim natarciu. Następnego dnia około czwartej nad ranem rozpoczął się zmasowany atak Amerykanów pod osłoną zamieci śnieżnej, która zapewne utrudniała działania obu stronom. Pomimo to Brytyjczycy byli przygotowani i kiedy pierwsi szturmujący wdarli się do miasta, rozpoczęli taką kanonadę, przy użyciu ciężkiej artylerii i muszkietów, że Amerykanie musieli się wycofać. Podczas pierwszego ataku zginął także generał Mongomery. Mimo to napastnicy jeszcze kilkakrotnie próbowali szturmu, zawsze jednak bez powodzenia. W tym samym czasie druga grupa pod dowództwem generała Arnolda nacierała na fortyfikacje w północnej części miasta, jednak również bez większych sukcesów. Brytyjczycy mieli bowiem ulokowaną w tej części miasta baterię złożoną z dwóch dział, która stworzyła silną zaporę ogniową dla postępujących wojsk amerykańskich. Sam generał Arnold został ranny w nogę a jego oddział poniósł ciężkie straty. Wtedy dowództwo przejął Daniel Morgan i nawet udało u się przedrzeć przez pierwsze fortyfikacje, lecz jego ludzie byli zdziesiątkowani i zmuszony był zaczekać na posiłki przy drugiej linii obronnej wroga. Kiedy reszta armii Arnolda wreszcie przybyła, Brytyjczycy zdążyli się już przegrupować i Amerykanie nie podjęli już następnej próby szturmu.
Z dziewięciuset żołnierzy Amerykańskich biorących udział w bitwie, sześćdziesięciu zostało zabitych lub rannych a ponad czterystu zostało schwytanych. Pozostałe wojska Patriotów wycofały się z Kanady. Kiedy jego ludzie przekraczali rzekę Świętego Wawrzyńca, generał Arnold tak długo pozostawał na terytorium kanadyjskim, aż upewnił się, że wszyscy jego ludzie są już bezpieczni po drugiej stronie, na terytorium amerykańskim. Wtedy jednak Brytyjczycy, którzy ruszyli w pościg znajdowali się już prawie na odległość strzału od generała. By uniknąć pojmania Arnold zastrzelił swojego konia i uciekł w dół rzeki w kanoe.
Niecałe pięć lat później, Benedict Arnold jako dowódca West Point zgodził się poddać położony w ważnym, ze strategicznego punktu widzenia, miejscu Hudson River fort, za cenę sześciu tysięcy funtów. Spisek został wykryty, kiedy Amerykanie schwytali brytyjskiego szpiega Johna Andre. To zmusiło Arnolda do ucieczki pod brytyjską opiekę, gdzie dołączył do brytyjskiej armii i walczył w jej szeregach przeciwko krajowi, któremu kiedyś tak mężnie służył.
W Stanach Zjednoczonych jego nazwisko jest do dziś synonimem zdrady. W Narodowym Parku Historycznym w Saratodze w stanie Nowy Jork stoi bezimienny dziwny pomnik upamiętniający Benedicta Arnolda. Jest to żołnierski but na niskiej kolumnie z podpisem: "Pamiętajcie najlepszego żołnierza Armii Kontynentalnej, który, pomimo iż 7 października 1977 roku otrzymał na tym miejscu straszne rany, w decydującej bitwie amerykańskiej rewolucji zdobył zwycięstwo dla swoich rodaków, dla siebie zaś rangę generała majora."
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Pokrewne tematy
Masakra Bostońska
Artykuł o pierwszych ofiarach w amerykańskiej Wojnie o Niepodlegość.
